fenis 37 - oriel accademia

Doeddwn i ddim yn bwriadu mynd i Oriel Accademia er pa mor adnabyddus ydy hi oherwydd bod gen i ond ddiddordeb cwrtais yn y gelf. Wedi gweld bron popeth roeddwn i eisiau ei weld am y tro, fodd bynnag, penderfynais fynd yno cyn gadael Fenis. A dw i'n hynod o falch mod i wedi mynd. Darllenais i dipyn am rai o artistiaid enwog Fenis a'u gwaith o'r blaen, ond doeddwn i ddim yn barod am y sioc a ges i'n gweld y paentiadau enfawr sydd yn llenwi'r ystafelloedd - Bellini, Carpaccio a llawer mwy. Ces i fy nharo yn enwedig gan y paentiad gan Paris Bordon, a sefyll o'i flaen yn amser hir yn syllu arno fo - y lliwiau, y cyferbyniad o olau a chysgod, y manylion, yr awyrgylch. Mae'n amhosib canfod y rhain oni bai gwelir yn bersonol. Treuliais ddwy awr felly, a mynd allan o'r oriel wedi fy nghyfareddu'n llwyr.