Cafodd pawb (wel bron) yn UDA eu cinio mawr ddydd Iau ond ni. Ddydd Gwener ydyn ni'n ei gael oherwydd bod fy merch hynaf a'i gŵr yn dod aton ni ar ôl cael cinio gyda 'u teulu draw ddydd Iau.
Fe wnaethon ni wahodd tri o fyfyrwyr o Fietnam eleni. Daethon nhw i'r brifysgol leol bum mis yn ôl a dyma'r tro cyntaf iddyn nhw brofi cinio Gŵyl Ddiolchgarwch Americanaidd. Cymerodd yn hirach i goginio'r twrci na'r disgwyl, ond aeth popeth yn iawn fodd bynnag. Roedd yn ddiddorol siarad â'n gwesteion a chlywed am eu gwlad. Doeddwn i ddim yn gwybod bod yna draeth hardd sydd ddim yn annhebyg i Hawaii. Mae cartŵn Japaneaidd yn boblogaidd acw, medden nhw. Gan ei bod hi'n gynnes yno trwy'r flwyddyn, maen nhw'n dioddef o'r oerni yma, a hithau wedi bod yn hydref mwyn dros ben. Roedd un o'r myfyrwragedd wrth ei bodd yn trio kimono am y tro cyntaf.
No comments:
Post a Comment