ci bach!

Ces i brofiad ofnadwy a doniol ar yr un pryd. Wedi ffeindio'n bagiau sbwriel ni'n cael eu torri tu allan, roeddwn i wrthi'n eu tacluso. Mae yna gi bach cymydog sydd yn rhedeg yn rhydd yn ddiweddar. Roeddwn i'n siŵr mai arno fo roedd y bai. Yna, pwy a ymddangosodd a rhedeg tuag ata i ond y ci ei hun! Dechreuodd dorri'r bagiau o'r newydd. Ceisiais ei wthio fo i ffwrdd gan weiddi arno fo, ond pa ffyrnig bynnag ceisiais gael gwared arno, roedd o'n dal i fynd at y bagiau ac wedyn ata i! Roedd o'n neidio arna i'n hapus gan feddwl mai chwarae efo fo roeddwn i! Mi wnes i chwistrellu fineg-ddŵr ato fo ond faliodd o ddim. Yn y diwedd aeth o yn ôl at ei dŷ ac roeddwn i'n medru ail-fagio'n sbwriel ni rhywsut. Sgrifennais i nodyn at y cymydog yn gofyn am ofalu am ei gi ei hun. Mi adawais y nodyn wrth y drws gan fod o byth adref pan es i neu aeth y gŵr i siarad â fo. Gobeithio bydd o'n gweithredu'n gyfrifol y tro hwn. Dw i'n ddig ond mae'r holl bethau mor hurt a doniol fel na fedra i beidio â chwerthin!