Diolches i i fy Arglwydd Iesu! Mi aeth dyn hynaws yn ei olwg â fi i tu mewn. Rôn i'n eistedd yn yr eglwys efo gollyndod enfawr ond teimlo tipyn yn annifyr am fod rhaid pawb wedi clywed swn uchel fy ymbarel ar y drws haearn!
Daeth Arfon ata i chwap ar ôl yr Oedfa. Mi nes i ddweud wrtho fo beth oedd wedi digwydd ac yn y blaen wrth yfed te mewn stafell arall yn yr islawr. Clywes i bod rhaid iddyn nhw gloi'r drws tra fod nhw'n cynnal oedfeuon rhag fandaliaeth. Roedd o'n glên iawn union fel ei negesau e-bost, ac yn siarad yn araf ac yn glir â'i acen Gogleddol hyfryd. Mi nes i gyfarfod pobl eraill yr eglwys hefyd.
Daeth o ag un o’i ferched ifanc â fi i fy llety yn Roath yn ei gar wedi fy ngwahodd i’w dyˆ am ginio y dirwrnod wedyn.
No comments:
Post a Comment